شعر دایی حسین در مورد نازنین زهرا

اوج گرما بود اوایل مرداد          *           خبری آمد که خدا گلی به ما داد

امد نزد ما و نامیدنش نازنین زهرا      *      شدیم خرسند و پریدیم از هوا روی زمین

کوچک بود و داشت گولی به دهان     *      شکر کردیم پروردگار که داد اولاد به جهان

قد کشید و کم کم افتاد به راه         *          گویی ندارد بسانش شاه

خانوم شد و رفت امسال دبستان     *          او هست و میزند قدم در گلستان

دایی دارد تو را دوست ای نازنین     *        دانم که روزی روی از ایران زمین